Vişne

Şu hayatta beklentilerim de, derdim de, zorum da kendimle.

Kimin ne olduğu değil; benim ne olduğum, olabildiğim, olabileceğim.

Kimin ne söylediği, düşündüğü değil; benim ne söylediğim, düşündüğüm, ne düşüneceğim. Önemli.

Başarmak için peşinde koştuklarım var; gerisi de hikaye. Zaten bu noktada gerçekten çabalıyorsanız, gerisinde ne olup bittiği o kadar da ilginizi çekemiyor ister istemez.

Hayatın içinde ne kadar insan olabildiğim? İnsan kalabildiğim? Bunlar değerini yitirmesin. Gerisi hallolur düşüncesindeyim.

Hepimiz sonuçta 'ellerimiz kadar' var olabilen'leriz. Kazandığımız değil, üretebildiğimiz kadar buradayız. Ya da en azından ben de böyle düşünüyorum. Bazıları da böyle düşündüğünü sanıyor oysa içten içe bir hırs falan. Neyse uzun o şimdi.

Gelenlerimi de gidenlerimi de 'herkesler'imi çok sevmelerim hep bu yüzden.

Hayatın akışında eğilip bükülmeli, bazen hoplayıp zıplamalı, bazen de fırtınanın, ruhunun tam içinden geçmesine izin vermeli insan. Hayatı küçük bir çocuk gibi alttan alabilmeli kavga çıkınca. Mutlu anlarında tüm kalbiyle şükredebilmeli. Onda niye var, ben de yok'lara zaten girmemeli. Kopuşlarda da içinden bir yeşil canavar çıkışmamalı. 

Diyorum ki sana ben: Dönüş. Dönüşüme izin ver. 

Bir şey yaşanıyorsa inan buna; yaşanma zamanı gelmiştir. Vişne o dalda yeterince beklediyse; bir kavanoz reçele dönüşme zamanı gelmiştir. Tam vaktini doldurduysa artık; minik ceninin bir bebek olarak doğma zamanı gelmiştir. Yaz bittiyse sonbaharın zamanı gelmiştir. O gidiyorsa gitme zamanı gelmiştir. Sadece öyle olması gerekmiştir diyorum sana ben. Çok kurcalama diyorum işte. Belki o şarkıdaki gibi olmuştur. 'Başa gelmiştir, olmaz işler..'Senin de belki daha iyi bir şeylerle karşılaşma vaktin gelmiştir. Ve onun da hayatına yeni mutluluklar eklenme dönemi gelmiştir. Gülümse ve severek uğurla. Mutlulukla ağırladığın gibi, sevgiyle uğurla.

İnan ki çok kalbinle söyleyince bu güle güle'yi, bu veda bir duaya dönüşebiliyor. Farknda bile olmadan, kendine ettiğin içten temiz bir duaya. 

Ve insan kendine kötü davranan kişiye bile kin tutmadığında zaten aslında en büyük iyiliği kendine yaptığını görüyor. 

İlerde anlayacaksın.

Anlayacaksın ilerde. 

Hoşgeldin. 

Güle güle.