Rüya dün bitti.
Bugün uyandım.
Her şey net gerçekliğine döndü.
Sil baştan başlıyoruz gene.
Hep yaptığımız gibi.
Kendimizden kaçamıyoruz.
Ve ben bu sokakta artık durmuş kendime bakıyorum, bu taşa da takılıp düşecek miyim diye?
Aslında tüm sorun egomuzda. Bana nasıl yapılır diye kabullenememizde.
Ben kabullenebiliyorum sevgili günlük.
Çünkü bu bana gayette yapılabilir işte.
Neler geçti, bu da geçer.
Ama sanırım üzüldüğüm, sanırım içimi buran da bu;
Artık biliyor olmam.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder