Çay

Sonra sanki sımsıcak bir yaz günü. Hayır bahar olsun.

Yola çıkmışız böyle sabahtan. Ama çok sabahtan. Sonra öğlen olmuş artık hatta neredeyse akşam olacak.

Eski takır tukur giden bir arabanın içindeyiz. Mümkünse konfor istemiyorum. İçimi dışıma çıkarma bu yüzden yavaş gidelim. 

Ve yol öyle uzun, öyle uzun sürmüş ki mutluluğun resmi olmuş böyle.

Saçlarım yine uçuşuyor elbette. O cam inatla bi açık çünkü. Hayır arabanın eskiliğinden değil, tamamen benim inadımdan, başka hiç bir şeyden değil.

Sağımızda hep ayçiçeği tarlaları. Sol tarafımız deniz.

Hayır solumuzda ayçiçeği tarlaları sağımızda uçsuz bucaksız ovalar. Plato mu bunlar adları ne olabilirdi ki yoksa ova mı hayır o çukurumsu olmalı ama şimdi ismini o zaman kesin bi bakmam şart diye kafamda herzamanki bi tartışmalarımı yaşıyorum. Googlelıcam ama 3g sıkıntı. Sana soruyorum ve sen bilmiyorsan; ay hayır bu çok daha büyük bir sıkıntı. 

Yine hepsi olsun istiyorum zaten. Aynı anda hepsi olsun. Sanki olabilirmiş gibi. Olsa ne olur yani?

Aynı anda yapabilsem hepsini, her şeyi. Aynı anda yaşayabilsem.

Mfö çalıyor. Güllerin içinden. Çünkü mutlu hissetmek böyle bir şey. Bu şarkıda bir şey var diyorum, bir his, yanık bir his. Destina gibi ama değil. Nazlanan bir huzur gibi. Yanağınıza dokunup birden sarılır gibi. 

Derinden bi tebessümle kafamı iki yana yatıra yatıra mırıldanıyorum. Hatta içimden daha çok sevinerek. Çünkü elimde değil napiim ki; böyle hissediyorum. Notalarında mı bir şey var nedir? 

İlerdeki kahvede bir mola vericez. Çünkü ben yine inatla, sadece diyorum, bu kahvelerin sadece erkeklere özel olması ne saçma. Haksızlık bariz. Ve o çayı içicem.

O an her yan kocaman bir gülümseme oluyor. 

Masmavi gökyüzü içime doluyor. Ya da ben o masmavi gökyüzüne dönüşüyorum, sıcacık.

Hiç bir gecikme yok. Hiç bir beklenti.

Sadece bagajdan bir şey almam gerek.

Bu benimle ilgili, çok keyfi, çok gereksiz aslında. Kimsede de olmaz zaten.

Burada sadece,

O anın yaşanacağını bilmeden; o ana ait şeylerimin sevinci var.

Belki de sen anlamazsın.

Ama biliyor musun anlaman çok işime gelirdi.

Çünkü inan ki insan bazen sadece; anlatmadığı halde anlaşılabilmek istiyor.