6 Temmuz 2014 Pazar

Mırıl

Yine bir pazar..
Yine penceremin altında akordeon çalan çocuklar.. Bazen ailecek geliyorlar. Çoğunluklaysa abla kardeş.

Eve dönmek gibi bir his veriyor akordeonun sesi bana, o an nerde olursam olayım, evde olmak gibi bir his. Yanımdakiler benden biriymiş gibi bir his. Uzaklardan dönmek gibi bir his. Dönerken dolanmak gibi bir his. Hani sevdiğin şarkı çıkmıştır da bitmeden yol da bitmesin istersin. Ki ben mutlaka mırıl mırıl söylüyorumdur kesin o anda. 

Neyse işte tam ısırıp öpmelik bir his. 

Temmuz'um, Haziran'dan daha çok sevdiğim.. 
Tam ortasında doğduğum yaz mevsimim.
Turuncum.
Yaş pastam.




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder