Karpuzla peynir yiyorsunuz yaa karpuzla peynir. Yemin ederim o görüntüden kaçarak uzaklaşamadığım için en ihtimal dahilinde ne varsa ona odaklanıp, bu anın hızla bitmesini bekliyorum. Şarap ve peynir konusu zaten tam bir muamma.
Öyle sert bir kapalılığım var ki kırılması mümkün değil.
Düz, yalın tatları seviyorum bir de tatlı ekşileri. Hepsi bu galiba.
Karışık karman çorman olmuşluklar da bana gelmez. Şunla bunu karıştırdım bak ortaya ne çıktı!! Ay harikaa! diyenlere; rica etsem sen bi şu köşede oynar mısın? der geçerim.
Pizzayı margherita yerim ya da belki işte bir malzeme daha.
Kahveyi asla aromalı içemem. Yok fındıkmış yok vanilya, olamaz yani benim için seçenek ihtimali dahi yok.
Deniz ürünleri pişirme yenme aşamasına geçemeden komple ignore. Kokuları zaten başımı döndürüyor ama işte sizinkinden başka yöne.
Şu herkesin bayıldığı İtalyan tatlıları falan da benim için hikaye. Aslına bakarsanız dünya mutfağı diye bir şey yok benim için. Her denemem bir hüsran.
Et konusunda şu sulu, kanlı bilmemneler de ne yazık ki 'bizimle değilsin'. Zira etler öyle pişmeli ki bir adım sonra yanmalı. Bunun da bir şekli var, kurumak zorunda değil öyle hemen.
Ama tabi tahmin edersiniz ki Merve şu böyle yenmez' çokbilmişlikleri mutlaka ki oluyor. Gülümsüyorum. Hadi canım, ciddi misin?
Bu şöyle olmaz, o öyle yapılmaz!.
Neyin nasıl yapıldığına;
Kim karar veriyor?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder