İkiz. cik.

Gıda olarak zekadan besleniyorum ve zeki insana olan zaafımı da asla inkar edemem. Çocukken yapılan iq testim 130 çıktığından da büyürken kendimi çok 'bir şey' sanmıştım bu yüzden. Bugün öğrendim ki bunun nedeni doğum haritamda venüsümün ikizler burcu olmasından kaynaklanıyormuş.

Şimdi hiç oradan bakıp da deli manyak zırvalarmış bunlar gibi düşünmeyin. Bir insanın karakterini burcu değil, tümüyle doğum haritası veriyor ancak. Mars'ınız nerde, yükseleniniz nedir? Ay burcunuz hangisi?

Bunlar önemsiz şeyler değil. 

İşte benim venüsüm de ikizlerde. Ymiş. İkizler insanını bilir misiniz? Biraz şirindir. Böyle her yönüyle ama tüm bu şirinliğine rağmen kolay anlaşılamaz ve insanı yorar. Bu yorulma nedeniyle de çok sevilmez. Yani sevilir de. Öyle işte der gibi.

Benim annem ikizler, canım annem ikizler. 

Ki bundan mı bilemiyorum şu güne kadar en iyi anlaştığım insanlar hep bu burca mensup oldu. Özellikle kadınlarının bilge ama çatlak bir yönü var ki; en çok hoşuma giden.

Bir anlarının diğer anlarına uymayışı, anormal bir biçimde kendimi güvende hissetmeme neden oluyor.

Venüsümün ikizler olması da bunda etkenmiş. Bugün neler öğrendim böyle.

İnsan bazen her şeyin başka bir şeyden kaynaklandığını sanırken her şeyin aslında o şeyin kendisinden kaynaklandığını göremeyebiliyor. Muş.

İstikrarsız değilken konu seçeneklerimin çokluğuna kapılıp gitmelerim de bu yüzdenmiş.

Renklilik iyidir demelerim. İnsanın içe doğru açılan gökkuşağından bir ışık hüzmesiyle uçuştuğunu düşünmelerim.

Bir şeyler öğrenebildiğimin yanında kalmalarım, aksi halde aniden uzamalarım.

Öğrenilecek, gidilecek, okunacak, duyulacak, özümsenecek bunca şey varken uykunun insan hayatında neden böyle yer kapladığına sinir olmalarım.

Balinalar ve planktonlar demelerim. Yani balinalar ve planktonlar resmen.. 

Ve saçma sapan su balesi sevmelerim de sanırım bu yüzdenmiş. 

Ah insan.

İnsan kendine dışardan bakınca. Ne çeşit bir tuhaf yaratık olduğunu anlayınca. Allah'ın hepimizi bambaşka bambaşkalıklarla yaratmış olmasına resmen hayran oluyor.

Düşünsenize bir insanı diğerlerine itici gelebilecek yönleri yüzünden çok sevebiliyorsunuz. Üstelik bu sizin sevme yetiniz. Yani öyle bir insan olduğunuz için değil, öyle bir insan sevdiğiniz için oradasınız.

Bunlar karışık işler. Karışık ama dolaşık değil. Çok konuşmak, gevezelik değil. Boş konuşmak da bilgi birikimi değil. Vaaz vermek nasihat değil. Ve bildiğini paylaşmak bunların hiç biri değil.

Bildiğini okumak var bir de..

Canım.