Plak

Yol, yolcu, yoldakiler, yolda kalanlar, yoldan geçenler, yollar yollar işte. 

Dünyanın bir yerlerindesin şimdi biliyorum. Tanımasam da seni hissediyorum. 

Benim de burda aynen böyle olduğumu bilmenin tuhaf huzuru içinde..

O dünya ki hırpalanmış belki; o dünya ki belki her yanda çiçekler açmaya doyamıyor.

Hangisi?

Geldiğinde bana anlatacağın masalı oluşturuyor.

Geldiğinde

Ki yollar yürümekle bitmez, öğrenmişsindir.

Ki o yollar su gibi seni bana akıtıyor.

Belki gördüğün binalar yıkık; belki bastığın toprak çöl olmuş 

Ya da belki hep yağmur yağıyor senin gökyüzünde..

Bilemiyorum ki.. 

Hangisi?

Sen en iyisi,

Kana karışan tatlı bir şarkı mırıldan.

Zihninin içinde bir yerlerde, beni tanıdığın o en eski günlerden birini hatırlatsın sana..

Takılmış plak gibi,

Çalsın çalsın dursun.

Çalıp çalıp durur ya hani,

İşte öyle.