yıllar önce bir ocak sabahının çok erken saatinde, dünya birdenbire bir elma gibi ortadan ikiye bölünmüşken; biz cemil topuzlu caddesinden kozyatağı acıbadem'e gidiyorduk. bu yüzden karanlıkta uyanmayı hiç sevmem. ameliyat kelimesini de. sabahın köründe çalan alarmları da.
orada bir yerlerde hep bu şarkı çalıyor: http://www.youtube.com/watch?v=fJp8Mg9rjq0&sns=tw
babamı seviyorum.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder