Fenerbahçe!! dedirtti böyle durmadan orda burda;)
Yüksek lisanstan sonunda mezun oldum ve inanın; ben de inanmıyorum. 50 kere vurgulayışım bundan yani.
Candy crush'ı bitirmek üzereyim. Bugünleri de gördük.
Okuduğum kitaplarda kendimi buldum. Okuduğum kitaplarda kendimi kaybettim.
Kafam attığında değil; canım çektiğimde koptum gittim, uzadım, voltamı aldım.
Saçlarım hep dalgalı, tırnaklarım hep kısa, dudaklarım hep yenmiş, burnum hep kurt gibi, ayaklarım hiç ısınmamış, dilimde melodik kelimeler, kafamda deli sorular, sıkılıp yarım bıraktığım ve sonra tamamladığım arap baharım, altı çizili kitap cümleleri, fotoğrafı çekilen şiir dörtlükleri. Sonra instagram. Ah o instagram.. Karanlık tablolardan, karanlık fotoğraf sevgime geçişim.
Hırs yapışlarım, boşverişlerim, olmazı oldurtuşlarım, olabilecekleri 'def'edişlerim.
Şu da bir gerçeğim oldu ki bıkmadan yoğurt yapıp durdum bu yıl. Takılıp on bin kere aynı şarkıyı üstüste dinledim. Itunes beni sevdi. Ve ben masvavi yok hayır sapsarı aslında biraz pembe. Ve ben aslında rengime karar veremedim bu yıl. Kahverengi 2013'ü sevemedim diyorum ya.
Gıcık gibi alerji oldum. Ve aynı hızla söndü.
Kahveler, çaylar, ısırıklar, dilimler, gördüklerim, görmek istemediklerim, görmemezlikten geldiklerim.
Kör müyüm yahu?
Hayatıma katılanlar, katılmak isteyenler, zorla çıkarttıklarım, hep varolanlar, birazdan çıkıp gidecek olanlar. Ve miniğim siyahım ponponum Kömbi'mle, hep birlikte biz buradaydık.
Aşk burada, huzur burada, para burada, güven burada, barış burada, sağlık burada. Burası güzel. Kafalar rahat. İçimizde işte. İçerisi temiz.
Çünkü iyi niyet diye bir şey var arrrkadaş ve o her şeyi yeniyor işte, görmüyor musun?? :);)
Hadi bakalım. Çok seviyorum dedim ya sizi.
Mutlu yıllar. ❤️😘
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder